با سیب های سُرخت چه می کنی ؟

(امروز خیلی اتفاقی این کتاب و داخل کتابخونم دیدم و شروع کردم به خوندنش و تماش کردم

یه نکته ی خیلی جالب دیدم که از این قرار بود )

پدر گفت : عبدالله این سیب ها را دوست داری ؟

عبدالله گفت : بله خیلی قشنگند.

پدر یک تکه سنگ از توی باغچه برداشت . به عبدالله گفت : پسرم به نظرت فرق این سنگ با آن سیب ها چیست ؟

عبدالله بدون مکث گفت : خب این سنگ اصلا قشنگ نیست ، ولی این سیب ها ...

میرزا ابوالحسن گفت : دوست داری به جای این سیب ها به تو این سنگ را بدهم ؟

عبدالله با تعجب گفت : معلوم است که نه ، من سیب های خودم را می خواهم . میرزا ابوالحسن لبخندی زد و به چشم های معصوم پسرش

 خیره شد و گفت :

عبدالله جان ! در زندگی اتفاق هایی می افتد که خیلی ها حاضر می شوند سیب های سرخشان را با این سنگ های بی ارزش عوض کنند.

آدم هایی توی این معامله ضرر می کنند ، تو هیچ وقت سیب های سرخت را با چیزهایی بی ارزش عوض نکن .

داخل پرانتز  : ( کلیپ صوتی شیعه ی کدام ائمه هستیم ؟ - استاد رحیم پورازغدی )

مجموعه "دلت را آباد کن"

دریافت و مشاهده کار کوتاه " دلت را آباد کن "

عمارَةِ قَلبکَ بِذکره ... آباد کردن دل خود با یاد او ... بخشی از نامه 31 نهج البلاغه

طراحی و اجرا : نیاکی

(آثار دیگر در ادامه ... )

دین زنده،دین مرده

دریافت فایل سخنرانی 

دین زنده؟ دین مرده ؟

دین آدامسی

آیت الله جوادی آملی

این بیان نورانی سیدالشهداء(س) برای همه ما آزمون است، فرمود اکثری مردم این‌طور هستند: «النَّاسَ‏ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ»، چقدر این بیان شیرین است! «وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلَی أَلْسِنَتِهِمْ»! خیلی‌ها دینشان دین آدامسی است! قبلاً «مَصطکی» بود، الآن آدامس است؛ این آدامس مادامی که مختصر لذّت دارد، در فضای کام و دهان می‌گردد، وقتی به صورت یک پوست درآمده تُف می‌کنند و می‌اندازند دور. «النَّاسَ‏ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ»، «لَعق» «ما تلعق به الالسن» است. «وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلَی أَلْسِنَتِهِمْ‏ یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُون»؛ اکثری و یا بسیاری از مردم اسلام آنها اسلام آدامسی است!

از خود در گذر

مجموعه گرافیکی از خود در گذر - طراح :  نیاکی

الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

همانان که در فراخى و تنگى انفاق مى‏کنند و خشم خود را فرو مى‏برند و از مردم در مى ‏گذرند و خداوند نکوکاران را دوست دارد

آیه 134 سوره آل عمران