اینجا مرکزِ دنیایِ من است...

در جمهوری اسلامی هر جا که قرار گرفتید آنجا را مرکز دنیا بدانید و آگاه باشید که همه کارها به شما متوجه است."امام خامنه ای"

اینجا مرکزِ دنیایِ من است...

در جمهوری اسلامی هر جا که قرار گرفتید آنجا را مرکز دنیا بدانید و آگاه باشید که همه کارها به شما متوجه است."امام خامنه ای"

مجلس اش می فهمد!!



تیتر اخبار :
"نمایندگان مجلس حقوق مدیران را تا ۲۴ میلیون تومان تعیین کردند"


شاید به زودی پیام های تبریکی از کپر خوابان  دلگانی ،مردم بی نفس خوزستان ؛ پیرمرد باغدار مازندرانی ، کولبرهای در برف

مانده ی مرزی ؛ چرخ دستی داران پلاسکو ؛ جوانان مدرک به دست بیکار ؛ پیر پسران و دختران مجرد وبچه های گروه سرود دبستان

عشایری تاجل برای نمایندگان مجلس با این مضمون صادر شود.

خاصیت یک حکومت مستضعفین و حکومت مردمی این است که هم مجلس اش می فهمد مستضعفین و محرومین یعنی چه،هم

 رئیس جمهور و رئیس مجلس اش می دانند که این محرومیت یعنی چه؛ برای اینکه خودشان لمس کرده اند.

امام خمینی(ره) - ۱۱ مرداد 1362

س.مّ.ن

المَرءُ یُحفَظُ فی وُلدِهِ

امَا کانَ رَسُولُ اللهِ(ص) ابی یَقُولُ:
المَرءُ یُحفَظُ فی وُلدِهِ

"آیا پدرم رسول خدا(ص) نمی فرمود:حرمت هرکس در فرزندان او حفظ می شود."
بخشی از خطبه فدک حضرت زهرا(س)

داستانِ سیستان



در میان سیاست بازی های مرسوم این روزها ؛ جایی برای سیستان نیست . جایی برای مردمش نیست .

گویا بعد از سی و اندی سال؛ پروژه ی شهروند درجه دو سازی  در جمهوری اسلامی کلید خورده است.

حال سوال این است

 کجایند دولتی های خدمتگزار مردم که با آوار پلاسکو عکس یادگاری می گرفتند؟  کجایند حقوق شهروندی سواران ؟ کجایندصاحبان

عادی سازیِ اشرافیت ؟ کجایند ذخیرها ی انقلابی نجومی بگیر  ؟! کجایند رسانه های ارزشیِ آقازاده ای ؟! وحتی کجایند آن هایی که با

دردهای سیستان سلفی بگیرند ؟

"دیگر نباید خفت "


قسمت اول و دوم مجموعه "دیگر نباید خفت"

دریافت قسمت اول

دریافت قسمت دوم

آمل،از بهمن 60 تا بهمن 95



آمل ، ۶ بهمن ۱۳۶۰ :

شهری است که مردمش، با جان هایی در کف دست ، آنرا هزار سنگر کردند و در برابر خودی های مارکسیست شده که نماد نفوذ

 بیگانه در جامعه  می باشند ؛ با ایستادگی پرچم اسلام ناب محمدی را برافراشته اند .


آمل ، ۶ بهمن ۱۳۹۵ :

شهری است که در یک نگاه گویی لیبرال سرمایه داری بر آن حکم فرماست  و مردمش سنگرهای خاکی را فراموش کرده و در پشت

خانه ها و ماشین هایشان سنگر گرفته اند و با زیر میزی از خودی های لیبرال شده، با دو دست جان های خود را حفظ می کنند و به دنبال

 اسلامی کنج ازلت نشین می گردند .