خط امام

تشخیص معیار الهی از شیطانی آن است که پس از مراجعه به خود بیاید که آنچه که او می‌خواهد، نفس عمل است، گرچه این کار را دیگری انجام دهد.
» صحیفه امام - جلد ۱۸ - صفحه ۴۶۶

اعتدال در چارچوب عدالت

اعتدال،تعادل در عرضه و تقاضای جامعه است، می گویند هرچه را جامعه به هر اندازه و به هر شکل بخواهد، باید به آن پاسخ مثبت

 داد،هرچند این خواسته ها بر اثر عادات سوء یا بد آموزی و عطش کاذب باشد.اعتدال مذموم،دل دادن به زر و زیور فریبنده ی دنیا

 مانند طلا و نقره و اعتبارات بانکی یا فریفته ی دام و باغ شدن است.

عدالت ،ترازویی با دو کفه ی حق و تکلیف است و از شاخصه های قطعی عدالت خواهی ذلت ناپذیری و زیر بار ظلم نرفتن است.

کتاب کوثر کربلا-آیت الله جوادی آملی

داخل پرانتز: (پس زمانی اعتدال در مسیر درست قرار دارد که در چارچوب عدالت باشد  و گرنه اعتدال بدون عدالت کج فهمی است و ...)

همه کاره هیچ کاره

هرچه مسئولیت قلم کم تر، اثرش در دل ها کم تر و عکس
 ( جلال آل احمد)

مروت (گم بودن)

میدان دوم مروت

گم بودن است ودرخودزیستن.ارکان مروت سه چیزاست زندگانی کردن باخودبه عقل وباخلق به صبرو باحق به نیاز و نشان زندگانی کردن

 باخودبه عقل سه چیزاست:قدرخوددانستن و اندازه کارخوددیدن و درخیرخویش کوشیدن. نشان زندگانی کردن باخلق به صبر

سه چیزاست: به توانائی ایشان از ایشان راضی بودن وعذرهای ایشان رابازجستن وداد ایشان ازتوانائی خوددادن.ونشان زندگانی باحق به

 نیازسه چیزاست: هرچه ازحق آیدشکرواجب برآن وهرچه ازبهرحق کنی عذر واجب دیدن واختیار حق را صواب دیدن.

اندکی تامل در این میدان:

زندگانی کردن با خلق به صبر مرا به یاد جمله ای از علامه حسن زاده آملی می اندازد که می گویند طوری زندگی کن که با خلق

 باشی و نباشی . قدر خود دانستن هم به این معنی است که بدانی کیستی ،چه داری و واقعیت های خود را بدانی.

در خیر خود کوشیدن همان است که قرآن کریم می گوید به خود ستم نکنید.

توفیقی که رفیق هر کسی نمی شود

توفیقی که رفیق هر کسی نمی شود

اقامهٴ نماز غیر از نماز خواندن است. خیلی از افراد نماز می خوانند اما اقامهٴ نماز در جامعه و تلاش برای سقوط نکردن و فراموش نشدن آن توفیقی است که رفیق هر کسی نمی شود.
قرآن کریم در توصیف متقین، در کنار ایمان به غیب، انفاق، ایمان به رسالت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)، ایمان به انبیای گذشته و یقین به آخرت، اقامه نماز را ذکر می کند: ﴿ویقیمون الصّلوة﴾ . آن گاه دربارهٴ آنها می فرماید: اینها کسانی هستند که بر مرکب هدایت الهی سوار هستند: ﴿اولئک علی هدی من ربّهم واولئک هم المفلحون) .