وَ مَن تابَ مَعَکَ

( یه عذرخواهی بابت سه هفته نبودم و به روز نکردنم و اعلام حضور ی دوباره )

زندگی آدم ها را می توان به شکل های مختلفی براساس شغلشان ، ثروتشان ، دینشان و ...  تقسیم کرد . گاهی زندگی آدم ها براساس

دردشان تقسیم می شود که در این تقسیم بندی گروهی بی درد،گروهی خنثی ، گروهی بی درد خنثی ، گروهی دردمند خنثی و گروهی

 دردمند نام گذاری می شوند .

این نوشته کاری با بی دردان عالم ندارد زیرا زندگیشان استراحت مطلق است و همه ی حرفش با دردمندان خنثی ، آن هایی که

 سبک زندگی و نگاهشان عُرف خواه ، عُرف پسند و عُرف ساز است ، می باشد .

آن هایی که می دانند درد چیست و یا حتی کیست امّا بهانه برای خنثی شدنشان زیاد است . اگر به من¹ بگویید به شما می گویم

کم خواه ترین آدم ها بر روی کره ی زمین همین هایند زیرا یاد گرفته اند با کم خواستگی از خود و بالیدن به خرده داشته های اکنون ،

وسیع تر نشوند .

کجا بوده‌ایم و اکنون به کجا رسیده‌ایم

متن سید مهدی شجاعی پس شهادت سید مرتضی آوینی

بسم الله الرحمن الرحیم
این معز الاولیاء؟ این مذل الاعداء؟ این الطالب بدم المقتول بکربلا؟
شهیدان سلام

سلام بر آن روز نورانی که زاده شدید، سلام بر آن ایام نورانی که زیستید و سلام بر آن لحظات شیرین وصال که به معشوق پیوستید.

آخرین میهمان شما و آخرین مسافر ما «مرتضی» بهانه‌ای شده است تا ما پر و بال سوختگان، این سوی مرز ماندگان! بی‌پروانگان! از پرواز

جاماندگان و دردمندان و حسرت کشان و غبطه خوران، تا ما هجران کشیدگان و حرمان دیدگان، در زیر چادر افسوس، سر بر شانه هم

گذاریم و دردهای پنهان خویش را مویه کنیم.

هنرمند ؟؟

آیت الله جوادی آملی :

خدا به هرفردی هنری داده یکی هنرمند در فقه و دیگری در کلام است مهم این است که بتوان از این هنر بهترین استفاده را کرد.

هنرمند واقعی کسی است که از هنر خود نهایت استفاده را برای به حرکت درآوردن عقلانیت جامعه بهره ببرد و جهالت را دور کرده

و عقل و شعور را به آنها باز گرداند. ارزش هر فردی به سواد او نیست، بلکه ارزش هر فردی به هنر اوست.

شهید آوینی :

هنرمند رویی به عالم غیب دارد و رویی به عالم شهادت. با آن روی خورشیدی منیر است و با این روی قمری مستنیر در شب ظلمانی

 کرۀ ارض، اما کدام هنرمند؟ هل یستوی الأعمی و البصیر

آن کس که جانان است

بخش هایی از سخنان آیت الله جوادی آملی در درس اخلاق -خرداد 1394

امّا امام(رضوان الله علیه) چه کار کرد؟ امام آمده با بیان این مطالب، با سیره و سریره و سنّت سالیان متمادی و تبعید و زندان و تلاش و کوشش خود این «لَعْقٌ عَلَی أَلْسِنَتِهِم» را گرفت، ﴿وَ أُشْرِبُوا فی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ﴾ را بیرون کرد, این دین را در دل‌های مردم جا داد. دین در درون دل‌های مردم راه پیدا کرد «وَ أُشْرِبُوا فی قُلُوبِهِمُ القُرآن وَ أُشْرِبُوا فی قُلُوبِهِمُ النَّبی وَ أُشْرِبُوا فی قُلُوبِهِمُ الوَصی»، اینها را تربیت کرد و نظام اسلامی را مستقر کرد؛ لذا آرزوی بسیاری از این عزیزان این بود که دعا کنید ما شهید شویم! این عزیزانی که جبهه می‌رفتند و گاهی ما اینها را از زیر قرآن رد می‌کردیم، پنجاه تا عزیزان که می‌رفتند ما یک مورد هم پرچم سه رنگ همراهشان ندیدیم! همه‌ آنها یا زهرا, یا حسن, یا حسین, یا علی بود. این پرچم سه رنگ آن عُرضه را ندارد که خود را حفظ کند، چه رسد به اینکه کشور را حفظ کند. ما در جنگ جهانی اول همین پرچم سه رنگ را داشتیم، کاری از پیش نبرد؛ در جنگ جهانی دوم هم داشتیم, در کودتای ننگین 28 مرداد ما همین پرچم سه رنگ را داشتیم که روز روشن کودتا شد و کشور به باد رفت. از این پرچم سه رنگ کاری ساخته نیست، بله ما برای آن پرچم سه رنگ قیام می‌کنیم، کشته می‌شویم و این را هم شهادت می‌دانیم، امّا آن پرچم یا زهرا این حرف را به ما گفت، نه از پرچم سه رنگ! این پنجاه مورد را که ما می‌دیدیم یک پرچم سه رنگ روی دوش آنها نبود! یا علی, یا حسن, یا زهرا بود، این کار امام بود. این «وَ أُشْرِبُوا فی قُلُوبِهِمُ القُرآن و العِتْرَة و کذا و کذا» را امام در دل‌ها جا داد، این «لَعْقٌ عَلَی أَلْسِنَتِهِم» را انداخت دور و ﴿لَمَّا یَدْخُلِ الْإیمانُ﴾ را «دَخَل الایمان فی قُلُوبِهم» کرد، این کارِ امام بود. هر جا این‌چنین باشد نصرت الهی هست، امام کم کاری نکرد! مگر تصرّف در دل‌ها کار آسانی است؟!

پشتیبانی مردمی از رزمندگان جبهه ی مقاومت

تو این مدت که دست بافته ها تو استان مازندران برا رزمنده ها تو سوریه و ... جمع میشه و بسته هاش میاد، وقتی دل نوشته ها و نامه هایی

 که برا رزمنده ها نوشتن و می خونی ...... فقط افسوس به حال خود می خوری

همه برای این پویش رسانه باشیم.

داخل پرانتز:( از سینما فلسطین تا راه فلسطین)