من حجاب را دوست دارم

وقتی عالم و آدم به چادر روی سرت بد نگاه می کنند و تو با سری بلند و نگاهی نافذ قدم بر می داری ،به دیگران می فهمانی که من حجاب را دوست دارم چه شما بخواهید و چه نخواهید زیرا من خودم را دوست دارم.

"و خود را به در ناملایمات عادت بده که بهترین اخلاق تلاش برای شکیبایی است در مسیر حق"*

من خودم را دوست دارم برای همین هم با تمام وقار همه را به حجاب و عفاف دعوت می کنم

" ای فرزند جانم ! در آنچه میان تو دیگران است خودت را میزان قرار بده آنچه برای خودت دوست می داری برای دیگران هم دوست بدار و آنچه برای خودت بد می شماری برای دیگران هم بد بشمار"*

من حجاب را دوست دارم زیرا ابزار نیستم ، عروسک نیستم تا سرگرم کنم. من آزادم چون برای هم رنگ جماعت شدن خود را در معرض خیال پردازی مردان خیابانی قرار نداده ام و فکرم ، اعتقادم و مقاومتم را رشد داده ام تا تار موی ،آرایش غلیظ و دود مرا تبدیل به زن روز نکند.

* وصیت امیرالمومنین علی (ع) به فرزند مظلومش امام حسن مجتبی(ع)

_س.مّ.ن_

خوش به حالت...

مجموعه عکس های " خوش به حالت " تشیع جنازه شهید نیاکی - مرداد ماه 1394

کتابِ سید

کتاب  ((نامبرده به علت تعصبات مذهبی شدید صلاحیت ندارد)) در 90 صفحه و به قلم سید محمد محمدی نیاکی

آماده چاپ شد . این کتاب شامل 40 مقاله ، نوشته کوتاه و فیلم نامه  می باشد. در این کتاب بخش کوتاهی از

فیلم نامه فیلم "بیهوده نیست فاصله ی آب و سراب" و همچنین مقالاتی در حوزه سینما به چاپ رسیده  است.

خط تولید مدرکِ تحصیلی،بومی و خودکفا شد!؟

تیتر خبر: 1/2 میلیون درس خوانده بیکار و 5/7 میلیون نفر که فقط برای مدرک درس خوانده اند.بیشترین بیکاران در رشته های کامپیوتر،

صنعت و فناوری، معماری و ساختمان، محیط زیست ،کشاورزی و جنگل داری و شیلات هستند.

وقتی با چنین خبری در خبرگزارها برخورد می کنی اولین واکنش تو می تواند این باشد که دلیل وجود این همه مدرک تحصیلی چیست؟ و

بر اساس چه سیاست و برنامه ای دانشگاه ها را تبدیل به خط تولید مدرک تحصیلی کرده ایم بدون آنکه کار و فعالیت علمی در خور توجه ای

صورت گیردو ارتباط تعریف شده ای با صنعت و جود داشته باشد.

یک آدم 50 کیلویی ، قد کوتاه ، رنگ پوست سیاه

یک آدم 50 کیلویی ،قد کوتاه ، رنگ پوست سیاه با دندان های سفید و مو های کوتاهِ فر، که 22 سال سن دارد ، متاهل است ، یک

 بچه ی کوچک دارد و یک بچه دیگر هم چند ماه بعد به جمع سه نفرشان اضافه می شود

سوادش در حد دوره ی راهنمایی است ، هنوز دارد با دست غذا می خورد ،همراه پدرش سوار بر کامیون بار جابه جا و تخلیه می کند.

 بیشتر اوقات حرفی از او نمی شنوی ، نه هیاهو، نه اظهار نظر ، نه من منم ، نه تو تویی

و اینکه او  صدها کیلومتر از خانواده اش دور است.

حال فکرش را کن با چنین  آدمی در یک نمازخانه کوچک که پنج نفر در آن جا می گیرند نماز می خوانید  و تو نمازت را تمام کرده ای و در

حال تماشای تمام قدِ او می باشی

شایدچنین موقعیتی قابل وصف نباشد