کَمَثَلِ العَنکَبُوت

به باور و هشدار عده ای که طی دو ، سه اخیر توسط برخی ها افراطی نام گرفتند این روزها قابل پیش بینی بود .

آن روزی که نشان افتخار را به این و آن تقسیم می کردند و نام قهرمان ملی را برای خود می بافتندو با طیاره ی از فرنگ آمده عکس

 یادگاری می انداختند  گمان نمی کردند که نقد دلواپسان از روی انتقام های سیاسی نبوده و با یادگیری از مشی امیرالمومنین در

خطبه ی 192 نهج البلاغه که به دوری از برتری خواهی و گردنفرازی در اظهارنظرها و ... دعوت می کند(حتما این خطبه را کامل بخوانید

 و تامل کنید)  ، انتقادها  فقط جنبه ی اعتقادی و ملی داشته ولی متاسفانه  غرور و حیرت  ناشی از نتیجه ی انتخابات ،  خودبینی را برای

 برجام سازان به وجود آورد  که نتیجه اش گوش نبودن ، تکبر ، سرکشی و به باد دادن حیثت و منافع اعتقادی و ملی به پای هوس های

سیاسی گشت .

حال قصد مچ گیری و ... را نداریم ، و فقط می خواهیم  به ریشه ی انتقاد های بر این تفکر  همیشه ی زنده در تاریخ که  مانند خانه ی

عنکبوت سست است معرفت یابیم .

سوره ی عنکبوت آیات 41 / 42 /43 :

41) حکایت کسانى که جز خدا معبودانى را به سرپرستى و تدبیر امور خود برگزیده اند، حکایت عنکبوت است که خانه اى براى خود

 ساخته است و قطعاً سست ترین خانه ها خانه عنکبوت است. اگر مشرکان مى دانستند که حکایتشان با آن خدایان حکایت عنکبوت و

 خانه اوست هرگز آنها را سرپرست خود نمى گرفتند.

42) قطعاً خدا واقعیت هر چیزى را که مشرکان به جاى او مى خوانند، مى داند; از این رو آنها را به خانه عنکبوت مثل زده است. او مى داند

 که آنچه را مشرکان به خدایى مى خوانند، هیچ گونه سرپرستى و تدبیرى را برعهده ندارند. و خداست که شکست ناپذیر و حکیم است;

43) ما این مثَل ها را براى همه مردم بیان مى کنیم، ولى حقیقت آنها را جز عالمانى که در حقایق امور مى اندیشند، درنمى یابند.

امام جعفر صادق (ع) : خدا اختیار همه ی کارها را به مومنان واگذاشته ، ولی ذلت پذیری را به وی وانگذاشته است . آیا نشنیده ای که

 خدای متعال می فرماید : " همه عزت از آنِ خدا و پیامبرش و مومنان است " پس مومن عزیز است و ذلیل نیست ، مومن از

 کوه نفوذناپذیرتر است زیرا کوه با ضربه های کلنگ کاسته می شود اما با هیچ ابزاری نمی توان از ایمان مومن کاست .

ریشه ی این انتقادها  و راه رسیدن به عزت ، ایمان به خدای متعال و پناهجویی به درگاه او در سختی ها و مشکلات است نه دیدن

دَم کدخدای جهانی (به تعبیر برجام سازان)