در قیامت اعمال را برابر آیه سوره اعراف ﴿وَ الْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ
الْحَقُّ﴾ با حق می‌سنجند، نه «و الوزن حقٌّ» نه اینکه وزنی هست،بلکه در
ترازویی که یک کفّه وزن است و در یک کفّه موزون؛ در کفّۀ وزن حق و حقیقت
قرار می‌گیرد و در کفّه موزون، عقاید، علوم ، اخلاق، حقوق و مطالب دیگر.
اگر وزن که حق است در کفّه‌ای قرار گرفت که این شخص اعمال حقیقی و علوم
حقیقی داشت، نامه اعمال و ترازوی این شخص سنگین است ﴿مَن ثَقُلَتْ
مَوَازِینُهُ ٭ هُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ﴾.
خداوند متعال در قرآن کریم فرمود: عده‌ای در قیامت نامۀ اعمالشان سنگین و
وزین و عده‌ای سبک می باشد ،چون اعمال صالح در آن نیست. ما برای اینکه
بفهمیم نامه اعمال ما وزین است یا سبک و تهی‌مغز کاملاً راه دارد و آن بیان
نورانی امام مجتبی(سلام الله علیه) است که فرمود: شما ظرف دانش باشید،چرا
که ظرف بی‌مظروف سبک است، ظرفی که مظروف دارد وزین و سنگین است. انسان در
خودش می‌تواند کاملاً احساس کند که ظرف جان او پر از دانش است یا سبکسار
است.
