درد ما از روزی شروع شد که بی درد شدیم.

روزها و ساعت ها گذشت و ما مثل آدم کوکی ها هر وقت کوکِمان تمام شد از حرکت ایستادیم و خوردیم و خوابیدیم تا برای روزی

 دیگر کوک شویم.

روز ها پشت سر هم آمدند و ما در تفکر و تلاش برای حرکت کوکیمان روز را شب و شب را روز کردیم .

در همه ی این شب ها و روزها بی دردی را تلاش  کردیم ولی درد عایدمان  شد.در درمان دردهای جدید باز بی دردی را تلاش

 کردیم ولی دردی به توان دو حاصل گشت.

برای درمان دردهای به توان رسیده کارهای زیادی کردیم

عده ای به زیر رادیکال رفتند،عده ای در زیر خودشان خط کسری کشیدند و تقسیم شدند،دیگرانی هم بودند که خودشان را منهای

چیزهایی کردند. آدم های زیادی هم دردهایشان را در مضربی از بی دردی ضرب و جمع کردند.

آدم هایی هم بودند که درد را تلاش  کردند تا به استقبال بی دردی بروند.

دردی که برای حرکت ، کوک بودن را نزد آدم کوکیها زیر سوال می برد و حرکت می کرد.(سیــد)