مروت (گم بودن)

میدان دوم مروت

گم بودن است ودرخودزیستن.ارکان مروت سه چیزاست زندگانی کردن باخودبه عقل وباخلق به صبرو باحق به نیاز و نشان زندگانی کردن

 باخودبه عقل سه چیزاست:قدرخوددانستن و اندازه کارخوددیدن و درخیرخویش کوشیدن. نشان زندگانی کردن باخلق به صبر

سه چیزاست: به توانائی ایشان از ایشان راضی بودن وعذرهای ایشان رابازجستن وداد ایشان ازتوانائی خوددادن.ونشان زندگانی باحق به

 نیازسه چیزاست: هرچه ازحق آیدشکرواجب برآن وهرچه ازبهرحق کنی عذر واجب دیدن واختیار حق را صواب دیدن.

اندکی تامل در این میدان:

زندگانی کردن با خلق به صبر مرا به یاد جمله ای از علامه حسن زاده آملی می اندازد که می گویند طوری زندگی کن که با خلق

 باشی و نباشی . قدر خود دانستن هم به این معنی است که بدانی کیستی ،چه داری و واقعیت های خود را بدانی.

در خیر خود کوشیدن همان است که قرآن کریم می گوید به خود ستم نکنید.