عالم بازی ها

این عالم عالم بازی هاست و عالمی است که بیشتر مردم به حقیقتش نمی رسند و به بازی تا آخرش مشغول می شوند و هر کدام یک

نوع بازی ای می کنند، یک عده مذهب بازی می کنند، یک عده دوست بازی می کنند، یک عده هنربازی می کنند، یک عده عتیقه بازی

 می کنند و هر کدام به یک بازی ای مشغول هستند و به حق مشغول نیستند. حتی کتاب بازان هم " کمثل الحمار یحمل اسفارا" کتاب

می خرند، جلد می کنند، پهن می کنند، جمع می کنند و کتاب باز هستند. حتی عده ای دین را وسیله بازی قرار می دهند و دین باز و دین

 فروش هستندو نه دیندار ولی یک وقتی می فهمند که سودای خام بوده و هیچ چیز نیست. امّا اگر خواستید بازی کنید بازی عشق را انتخاب

 کنید که به تعبیر هندی ها یعنی بازی آگاهی جهانی و نه آگاهی محدود و تیره که در همه انسان ها هست. وصل بشوید به آن آگاهی مطلق

 و برسید به دیدار آن صورت جهانی.

اگر یک ذره این مراحل را بچشی غوغاست......

وظیفه ی ما در این زندگی چیست؟

زندگی کنونی بنده از زندگی یک حیوان چقدر بیشتر است؟

برای انسانها یک شعوری ، دانشی و علمی مقدر شده است .

اگر به حقیقت این حیات و تقدیر انسان رسید ، دیگر هیچ مجهولی برایش وجود نخواهد داشت .

علم های موجود مثلا فیزیک و ... عین قدرت که نیست اما علم حقیقی که تمایز انسان با حیوان است عین قدرت است ، عین لذت است و

بالاتر از آن هیچ چیزی نیست.

اگر از ۱۰۰۰ قدم برای رسیدن به این حقیقت شما یک قدم برداری ؛ برنده ای !

در روایت داریم ذکر خدا و به یاد داشتن همیشگی خدا از سخت ترین عبادات است .

ضیق صدر

چند بار گرفتار نگاه آلوده شده‌‌اید؟ چندبار گرفتار غیبت شده‌‌اید؟ اینها ناشی از ضیق صدر است. اینکه نمی‌توانیم از آن نگاه یا حرف

حرام بگذریم یعنی ضیق صدر. یک ناتوانی است. ناتوانی مخالف قدرت است. ناتوانی عجز است. این ناتوانی یک ضیق صدر است.

بنابراین هر گناهی یک ضیق صدر است.

بنابراین معنای وَالـّذینَ جاهَدوا فینا لنـَهْدیَنـّهُمْ سُبُلنابرایتان روشن می شود. اگر من با گناهانی که برایم پیش می‌آید بجنگم و مقابله کنم

به آن جهادی که فرموده اند رسیده ام.

وَالـّذینَ جاهَدوا فینا اگر شما در تمام طول روز در حال مجاهده با تک تک گناهانتان هستید، و اگر این مجاهده به حد نصاب برسد

 (باید به حد نصاب برسد) بعد از آن هدایت خواهد آمد.

بندگان خاص

 و عباد الرحمن الّذین یمشون على الارض هونا و اذا خاطبهم الجهلون قالوا سلاما ( آیه 63 سوره فرقان )

معنی آیه : بندگان خاص خداى رحمان آن کسانند که در زمین راه می روند و چون  جهل پیشگان، خطابشان کنند سخن ملایم گویند.

تفسیر آیه :  پس مؤمنین، هم نسبت به خداى تعالى تواضع و تذلل دارند و هم نسبت به مردم چنینند، چون تواضع آنان مصنوعى نیست،

واقعا در اعماق دل، افتادگى و تواضع دارند و چون چنینند ناگزیر، نه نسبت به خدا استکبار مى ورزند و نه در زندگى مى خواهند که بر دیگران

استعلاء کنند و بدون حق، دیگران را پائین تر از خود بدانند و هرگز براى به دست آوردن عزت موهومى که در دشمنان خدا مى بینند

در برابر آنان خضوع و اظهار ذلت نمى کنند. پس خضوع و تذللشان در برابر مؤمنین است نه کفار و دشمنان خدا، البته این در صورتى

است که به گفته راغب کلمه (هون ) به معناى تذلل باشد. و اما اگر آن را به معناى رفق و مدارا بدانیم معناى آیه این مى شود که : مؤمنین

 در راه رفتنشان تکبر و تبختر ندارند.

از اندیشه فراقت محزونیم

داخل پرانتز:(ما را چه شده که حرم خانم زینب را گروهی کافر بی ریشه دور کرده اند و ما با خیال راحت پا روی پا می گذاریم ،

 هر کاری از دستتان بر می آید انجام دهید.)

خدایا و تو ماه رمضان را از جمله آن وظائف ممتاز و فرائض مخصوص قرار داده ‏اى: همان ماه رمضان که آن را از همه ماهها اختصاص بخشیده‏ اى، و از همه زمانها و روزگارها برگزیده‏ اى، و بر همه اوقات سال برترى داده‏اى، به سبب قرآن و نورى که در آن فرو فرستاده ‏اى و به سبب آنکه ایمان را در آن ماه مضاعف ساخته‏اى، و روزه را در آن ماه واجب کرده‏اى، و بپا خاستن براى عبادت را در آن ترغیب فرموده  ‏اى، و شب قدر را در آن تجلیل نموده ‏اى: آن شب قدر را که خود از هزار ماه بهتر است. ما را به سبب آن بر سایر امتها تفضیل داده ‏اى، و به فضیلت آن بجاى اهل ملتها برگزیده ‏اى از این رو روزش را - بفرمان تو - روزه داشتیم. و شبش را - بیارى تو - به عبادت برخاستیم. در حالى که بوسیله صیام و قیامش خود را در معرض آن رحمتى که ما را بر آن عرضه کرده‏ اى در آوردیم، و آن را وسیله ثواب تو قرار دادیم. و تو به عطاى خواسته ‏ها قادرى و به آنچه از فضل و احسانت مسئلت شود بخشنده‏ اى و به هر کس که آهنگ قرب تو کند نزدیکى. و این ماه در میان ما ستوده زیست، و با ما پسندیده مصاحبت کرد و بهترین سودهاى جهانیان را بهره ما ساخت، و آنگاه به هنگام پایان یافتن وقت و سرآمدن مدت و کامل شدن شماره‏اش از ما جدا شد، پس ما آن را مانند کسى وداع مى‏کنیم که فراقش بر ما دشوار آمده و روى بر تافتنش ما را به وحشت افکنده، و او را بر ذمه ما پیمانى نگاه داشتنى، و حرمتى رعایت کردنى، و حق گزاردنى لازم شده. از این رو همگى مى‏گوئیم: سلام بر تو اى بزرگترین ماه خدا، و اى عید دوستان خدا - سلام بر تو - اى گرامى‏ترین مصاحب از میان اوقات، و اى بهترین ماه در ایام و ساعات. سلام بر تو. اى ماهى که بر آمدن کامها در آن آسان و اعمال نیک در آن منتشر و فراوان است.