من باید برسم

استاد یزدان پناه

عزم نباید سست شود؛
در مسایل روحی ، علمی ، دستورات شریعت ، تصمیم این باشد که من باید برسم.
تصمیم باین شکل است که [مثلا] اگر قرار باشد من ده هزار سال باشم؛
که از این ده هزار سالی که من زنده ام ، همه روزهایش را عزم کردم، ولی نشد، فقط به اندازه ی نیم ساعت مانده باشد، باز هم نباید امید را از دست داد؛
بگو احتمال دارد نیم ساعت آخر برسم؛
چون مُحتمِل امر بسیار مهمی است.
دنبال نتیجه نباشیم
دنبال وظیفه باشیم.
اگر هم بجایی نرسیدیم، بدانیم که خیرمان در این بود که نرسیدیم.