پیرزنِ لایَحتَسِب

در دوران پسا برجام که به لطف نظریه ی چرخیدن چرخ زندگی تحقق یافت ، در دورانی که همه به جای آنکه دغدغه مند باشند 

عجله مندند ، رقابتی بی صاحب شکل می گیرد که در آن آدم ها برای رسیدن به سه حرف کلاه سر همدیگر می گذارند ، تهمت می زنند

 ، خیانت می کنند تا شاید یک پله بالاتر روند .

همه در عجله و شتاب برای رسیدن به یک ناکجاآباد سه حرفی می باشند . عده ای با پارتی به "پ" ی آن می رسند ، عده ای با ولع "و" ی

 آن را می خرند و برخی لامذهبی می کنند تا "ل" آن شکل گیرد.

همه با هم در این رقابت بی صاحب به دنبال کدخدای دست ساز می گردیم تا به نان و نوایی رسیده باشیم . در این حالت است که بی کار

کدخدایش می شود کارمند ، زیرا روزیش را دربندِ جناب آقای فلانک ناکجاآبادی سه حرفی می یابد.

حال تو در میان هجوم و همهمه ی عجله مندان سوار بر پیکانی قراضه حرف خردمندانه ای را از زبان یک پیرزن می شنوی.

" خدایی که سر می دهد ، روزی می دهد."

و این همان صحنه ای است که تو را به یاد "ویَرزُقُهُ مِن حَیث لایَحتَسِب¹" می اندازد.

از پیرزنی که هیچ انتظار نداری، خردی می شنوی که اگر کمی اهل جستجو باشی منشاش را می یابی .

سوره ی هود آیه ی (6) :

وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَی اللَّهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ فی‏ کِتابٍ مُبینٍ

و هیچ جنبنده در زمین نیست جز آنکه روزیش بر خداست و خدا قرارگاه ( منزل دائمی ) و آرامشگاه ( جای موقت ) او را می داند ،

 و همه احوال خلق در دفتر علم ازلی خدا ثبت است.

بخشی از تفسیر المیزان :

کل جنبده هائى که در زمین هستند رزقشان بر عهده خداى تعالى است - و هرگز بدون رزق نمى مانند - پس خداى تعالى دانا و با خبر از

 احوال آنها است هر جا که باشند،اگر در قرارگاهى معین باشند، قرارگاهى که هرگز از آن خارج نمیشوند مانند دریا براى ماهى ، و نظیر

 صدف که در گوشه اى از ته دریا زندگى مى کند، خداى تعالى رزقش را در همان دریا مى دهد، و اگر قرارگاه معینى نداشته باشند و هر

 جا که هستند به عنوان موقتند مانند مرغان هوا و مسافران دور شده از وطن ، و یا آنجا که هستند تا زمانى معین میباشند و پس از مدتى

 بیرون مى آیند، مانند جنین در رحم مادر، خداى تعالى رزقشان را در همان جا میدهد،

و کوتاه سخن اینکه ، خداى تعالى آگاه به حال هر جنبده اى است که در پهناى زمین زندگى مى کند (در آن واحد ناظر احوال و برآرنده

 حاجت میلیاردها جنبنده است که در هوا و روى زمین و زیر زمین و در شکم مادران هستند) و چگونه چنین نباشد با اینکه رزق آنها به

عهده آن جناب است ، و معلوم است که رزق وقتى به روزى خوار مى رسد که روزى دهنده آگاه به حاجت او و با خبر از وضع او و مطلع از

محل زندگى او باشد، چه محل زندگى موقت و چه محل زندگى دائمى اش .

داخل پرانتز : ( دریافت - تفسیر آیه 6 سوره هود - آیت الله جوادی آملی)

---

1- بخشی از آیه (3) سوره طلاق : و او را از جائى که گمان ندارد روزى مى دهد