وقتی عالم و آدم به چادر روی سرت بد نگاه می کنند و تو با سری بلند و نگاهی نافذ قدم بر می داری ،به دیگران می فهمانی که من حجاب را دوست دارم چه شما بخواهید و چه نخواهید زیرا من خودم را دوست دارم.
"و خود را به در ناملایمات عادت بده که بهترین اخلاق تلاش برای شکیبایی است در مسیر حق"*
من خودم را دوست دارم برای همین هم با تمام وقار همه را به حجاب و عفاف دعوت می کنم
" ای فرزند جانم ! در آنچه میان تو دیگران است خودت را میزان قرار بده آنچه برای خودت دوست می داری برای دیگران هم دوست بدار و آنچه برای خودت بد می شماری برای دیگران هم بد بشمار"*
من حجاب را دوست دارم زیرا ابزار نیستم ، عروسک نیستم تا سرگرم کنم. من آزادم چون برای هم رنگ جماعت شدن خود را در معرض خیال پردازی مردان خیابانی قرار نداده ام و فکرم ، اعتقادم و مقاومتم را رشد داده ام تا تار موی ،آرایش غلیظ و دود مرا تبدیل به زن روز نکند.
* وصیت امیرالمومنین علی (ع) به فرزند مظلومش امام حسن مجتبی(ع)
چادر زن تاج سلطانی بود
حافظش از شر شیطانی بود
چادر زن بر هوس غالب شود
عزت زن را زحق طالب شود
چادر زن کیمیای غیرت است
چون نشان غیرت ملیت است
بر تن زن هست مانند سپر
حافظ زن هست هنگام خطر