خط تولید مدرکِ تحصیلی،بومی و خودکفا شد!؟

تیتر خبر: 1/2 میلیون درس خوانده بیکار و 5/7 میلیون نفر که فقط برای مدرک درس خوانده اند.بیشترین بیکاران در رشته های کامپیوتر،

صنعت و فناوری، معماری و ساختمان، محیط زیست ،کشاورزی و جنگل داری و شیلات هستند.

وقتی با چنین خبری در خبرگزارها برخورد می کنی اولین واکنش تو می تواند این باشد که دلیل وجود این همه مدرک تحصیلی چیست؟ و

بر اساس چه سیاست و برنامه ای دانشگاه ها را تبدیل به خط تولید مدرک تحصیلی کرده ایم بدون آنکه کار و فعالیت علمی در خور توجه ای

صورت گیردو ارتباط تعریف شده ای با صنعت و جود داشته باشد.

مدیریتی که خط تولید انبوه مدرک تحصیلی را بومی می کند مدیریتی است که دغدغه اش جیب است و هدفش جذب پول های انباشته

شده ی جوانان بلاتکلیفِ خانواده زده که همّ و غمش داشتن عنوان آقای مهندس ، خانم دکتر ، آقای وکیل و ... می باشد. مدیریتی که

 برنامه ریزیشان حول محور نمودارهای کمیتی می گردد ،کیفیت را فدای کمیت می کند.

در این میان فرهنگ عمومی جامعه هم به عنوان پشتیبانی قوی برای این نوع مدیریت به حساب می آید.به گونه ای که داشتن

مدرک تحصیلی از نان شب واجب تر می گردد و معیار ارزش گذاری انسان ها مدرک تحصیلیشان می شود.

نوجوانی که در سیستم آموزشی مدارس به جوانی می رسد تنها یک وظیفه جدی را برای او ترسیم می کنند و آن وظیفه

"فقط درس خواندن" است.

فرهنگ"فقط درس بخوان" جوانی می سازد بی اراده، بی هدف و بلاتکلیف که هدفش را خانواده ، اراده اش را جامعه و تکلیفش را مشاوری

تعیین می کند که خود پرورش یافته تفکر کمیتی است.تفکری که علایق و استعدادها را زیر پای خود له می کند و مشتی فارغ التحصیل

دانشگاهی که با افسوس و حسرت خواهان بازگشت زمان از دست رفته هستند را می سازد،اما چه فایده که عمر گذشت و فارغ التحصیل

دانشگاهیه ما افسوس و حسرتش را برای فرزندش نگه می دارد تا بتواند در حفظ و پیشرفت چرخه ی خط تولید انبوه مدرک تحصیلی

 گامی برداشته باشد که اگر مدیریت ، خط تولید انبوه مدرک تحصیلی را بومی می کند این فرهنگ عمومی است که آنرا خودکفا می سازد.

میدانم کارگران مشغول کارند، از خودت شروع کن: اگه شده با خاموش کردن یه لامپ کمک باشیم، کمک باشیم